منظر جيڪو اسان ڪڏهن به نه ڏٺو آهي. آواز جيڪي اسان ڪڏهن به نه ٻڌا آهن. اها خوشبو جيڪا اسان ڪڏهن به محسوس نه ڪئي آهي. کاڌو جيڪو اسان ڪڏهن به نه چکيو آهي. ۽ جذبات جي اڀار جيڪا اسان ڪڏهن به محسوس نه ڪئي آهي. اِها اڪيلائي ۾ ڦاٿل ٽڪڙن کي ياد ڪرڻ ۽ اڪيلائي ۾ ڇڏيل احساسن کي ياد ڪرڻ جو سفر آهي. ان جاءِ تي پهچون ته ڇا سوچينداسين؟ روئڻ، 40 درجا زاويه. ڇڪڻ، 50 درجا زاويه. ڇنڊڇاڻ، 60 درجا زاويه. وڏي سمنڊ کان ٻاهر هڪ بيابان. سڀ کان پري ڏکڻ، تهذيب کان پري. ڌرتيءَ جي چوٽيءَ تي. سڀاڻي جيئڻ لاءِ ڇوڪرين جي اکين مان روشنيون ڳولينداسين.
